De hand van God!?

Voor de jonge lezers onder ons, en voor alle voetbal-nitwits: Tijdens het WK’86 speelden Argentinië en Engeland tegen elkaar in de halve finale. Diego Maradonna gebruikte, tegen de regels in, zijn hand om de bal over de keeper heen te wippen en op die manier te scoren. De scheidrechter dacht dat Maradonna zijn hoofd gebruikt had, en verklaarde het doelpunt geldig. Argentinië won mede daardoor de wedstrijd met 2-1. Tijdens de persconferentie claimde Maradonna dat zijn doelpunt gedeeltelijk met zijn hoofd en gedeeltelijk met de ‘hand van God’ werd gemaakt. Dit werd één van de beroemdste uitspraken in de sport. Bijna twintig jaar hield hij vol dat het de hand van God was, om pas in 2006 toe te geven dat het een handsbal was. Wat heeft dit nou met tafeltennis te maken vragen jullie je natuurlijk af, lees daarom snel verder.

Seta 1 speelde zaterdag thuis tegen Falco 2 uit Valkenburg. Falco geldt niet als concurrent voor de titel, maar heeft wel een paar goede spelers waar je zomaar punten tegen kan laten liggen. Zonder kopman Theo was van tevoren duidelijk dat het een zware dag zou kunnen worden. Een overwinning moest er toch minimaal in zitten, en elk extra punt zou meegenomen zijn.

Een gelijk opgaande strijd ontvouwde zich op het centre court. Door verliespartijen van Gijs en Stefan (beiden tegen Mitch Rouwette), en een verloren dubbelspel, stond na zeven partijen een 4-3 voorsprong voor Seta op het scorebord. Onze mannen zouden nog even vol aan de bak moeten om een eindoverwinning binnen te slepen. Gerard was de aangewezen persoon om het vijfde punt te scoren. Dit zou moeten gebeuren tegen de sterke Mitch, die al de hele dag bewees dat hij in supervorm verkeerde.

De eerste game werd nog nipt gewonnen door Gerard. De twee daaropvolgende games werden vrij overtuigend gewonnen door Mitch. Gerard was zoekende naar manieren om het speltype van Mitch te bestrijden maar een oplossing werd niet echt gevonden. Het dwingende agressieve spel van Mitch was niet aan het wankelen te krijgen. Wat Gerard ook probeerde, Mitch had steeds het juiste antwoord. Een lichte wanhoop ontfermde zich over de setanen. Teamgenoten en toeschouwer Ben probeerden Gerard te coachen, maar veel verder dan aanmoedigende woorden kwam het niet. Op ervaring en door kei hard te werken moest Gerard proberen een vijfde game uit het vuur te slepen. Mitch nam een kleine voorsprong in de vierde game, maar Gerard gaf zich nog niet gewonnen. Op karakter knokte hij zich terug in de game en alles was nog mogelijk bij een stand van 8-9. Maar toen gebeurde het….

In een rally, waarin Gerard het overwicht had, speelde Mitch een ‘vreemde’ bal. Als gevolg hiervan maakte Gerard een fout en ging het punt naar Mitch. Echter… Gerard tekende protest aan tegen het punt. Mitch zou de bal eerst met zijn hand en daarna met zijn batje hebben geraakt, wat een punt voor Gerard zou betekenen. Een discussie volgde tussen de twee spelers en de scheidsrechter. Mitch claimde de bal met zijn hand te hebben gespeeld, maar dat de bal vervolgens niet zijn rubber geraakt zou hebben, een legitiem punt voor hem aldus Mitch. Een ontgoochelde Gerard liet blijken dat hij het er niet mee eens was en dat het punt aan hem toegekend zou moeten worden. Voor de teamgenoten en toeschouwers in de kantine was het niet te beoordelen wat er nou precies was gebeurd en zij hielden zich wijselijk buiten de discussie. Aan de scheidrechter de zware taak om een oordeel te vellen, ware het niet dat de scheidsrechter van Falco was. Het protest werd zonder pardon afgewezen en het punt ging definitief naar Mitch, dit tot woede van Gerard. Was dit een ‘hand van God’ moment? Speelde Mitch een foutieve bal? We zullen het waarschijnlijk nooit te weten komen. Na dit oponthoud moest de game nog verder uitgespeeld worden. De concentratie was echter weggeëbd, met 8-11 werd de game verloren en zo kwam de 4-4 op het scorebord.

Een zware opdracht stond te wachten voor de benjamin van het team. Zie het hoofd maar eens koel te houden op het moment dat het team zich geen puntverlies meer kan permitteren. De eerste game werd door Gijs verloren, maar gelukkig voor alles en iedereen die Seta een warm hart toedraagt, wist hij de volgende drie games vrij eenvoudig te winnen. De opluchting bij spelers en supporters was merkbaar bij de 5-4 voorsprong.

Winst of gelijkspel? Alles lag in de ‘hand van Stefan’. De ervaren veertiger liet zien dat hij wel eens voor hetere vuren had gestaan, deze keer smolten zijn schoenzolen namelijk niet van de hitte, en maakte er vakkundig een overwinning in drie games van. Daarmee kwam de einduitslag op 6-4. Naar omstandigheden een prima resultaat!

Man of the match met drie winstpunten, hoe kan het ook anders, was Mitch Rouwette. Net als Diego Maradonna in zijn wedstrijd tegen Engeland. Argentinië zou later de finale winnen tegen Duitsland en Maradonna werd wereldkampioen. Waarschijnlijk zal Mitch het nooit zo ver gaan schoppen.

Volgende week staat de topper op het programma tegen medekoploper Kluis. In het hol van de leeuw in Geleen belooft het een zware wedstrijd te worden. Op volle oorlogssterkte zullen onze mannen naar het zuiden afreizen. Gerard, Gijs en Theo zullen proberen om een vorentscheidung te bewerkstelligen. We wensen hen veel succes en roepen alle leden op om te komen supporteren. Aanvang om 16.30 uur in de Jos Meys Hal aan de Jos Klijnenlaan 709 in Geleen.

Verslag gemaakt door Mark Schreven